Ik draai al weer een aantal jaartjes mee in het octrooivak. Saai? Nee, zeker niet! Ik kom elke dag in aanraking met creatieveling die vol enthousiasme over hun uitvinding vertellen. Het is ontzettend leuk om samen met hen een mooie beschermingsstrategie op te zetten.
Mislopen octrooibescherming
Al moet ik ook wel eens mensen teleurstellen. Aan het juridisch vastleggen van bescherming Intellectueel Eigendom zijn regels verbonden. Deze zijn niet altijd bij iedereen bekend. Dat is overigens helemaal niet raar, maar als je hierdoor een octrooi misloopt, is het wel zuur.
Octrooi blunders
Daarom, hierbij mijn Top 3 octrooiblunders uit eigen praktijk. Allemaal waar gebeurd; doe er uw voordeel mee!
Blunder 1 – De Beurs
Ik herinner het mij nog als de dag van gister. Een gerenommeerd MKB-bedrijf had met haar nieuwste ontwikkeling op de beurs gestaan. Daar hadden ze zoveel lovende reacties gekregen! Ook vroeg iemand “jullie hebben toch wel een patent aangevraagd?”. Nee, nog niet, maar dat gingen ze de volgende dag direct regelen.
Toen ze de dag erna bij mij aan tafel zaten, moest ik hen vertellen dat voor veel landen waaronder Nederland een octrooi er helaas niet meer in zat. Waarom niet? Eén van de vereisten is ‘nieuwheid’. En door op de beurs te staan, was de uitvinding openbaar bekend geworden en dus niet meer nieuw.
Verschil in octrooiwet
Nu verschilt de wetgeving per land. Niet overal gelden dezelfde regels voor wat betreft ‘nieuwheid’. Gelukkig maar in dit geval. Want in bijvoorbeeld Duitsland en de USA wordt een eigen openbaarmaking van de innovatie niet direct afgestraft. Daar geldt dan een zogenaamde Grace Period van 6 maanden tot een jaar. We hebben in deze landen direct een octrooi aangevraagd.
Uiteindelijk heeft het bedrijf veel gehad aan het Duitse en Amerikaanse octrooi. Maar wat hadden ze andere landen er graag bij willen hebben!
Blunder 2 – Goedkoop is duurkoop
Deze blunder liep met een sisser af, maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Er kwam een man bij mij op kantoor. Hij had voor € 300,- een Nederlandse octrooiaanvraag laten schrijven door een niet-verder-bij-naam-te-noemen-partij. Dat is echt, echt spot goedkoop.
Hij wilde zijn bescherming Intellectueel Eigendom uitbreiden naar het buitenland. De bewuste partij kon dit niet bieden. Dat was de reden dat hij bij EP&C aanklopte.
Toen ik de octrooiaanvraag las, schoten de tranen nog net niet in mijn ogen. Zijn uitvinding was helemaal niet omschreven in de tekst! Deze octrooiaanvraag was echt waardeloos.
Een geluk bij een ongeluk
Maar, omdat zijn uitvinding niet omschreven was in de octrooiaanvraag, en daarnaast ook nog door hem geheim gehouden was, hadden we geluk. We konden opnieuw beginnen. Deze persoon heeft uiteindelijk een stevig octrooi gekregen waar hij nu nog steeds de vruchten van plukt.
Blunder 3 – Ongeldig octrooi
Een klant werd benaderd door een Amerikaans bedrijf. Ze kregen exclusieve licentierechten aangeboden voor Europa voor een innovatief kantoorartikel. Er was onder andere een Amerikaans en een Europees octrooi voor aangevraagd. Het gaf mijn klant de kans om als enige in Europa dit artikel te gaan verkopen. Dat zagen ze wel zitten.
Ze hadden de octrooiaanvraag van het product zelf al even gelezen. Deze zag er wat hen betrof goed uit. Gelukkig gingen ze ‘op-zeker’ en lieten ze mij de octrooifamilie beoordelen.
Wat bleek? De octrooiaanvragen zelf zaten inderdaad prima in elkaar, er was alleen één maar. Het was niet geldig in Europa omdat er een fout was gemaakt bij het inroepen van de prioriteit van de Amerikaanse octrooiaanvraag. Hiervoor gelden in Europa qua bescherming Intellectueel Eigendom net iets andere eisen dan in Amerika.
Oef, daar kwam deze klant goed vanaf. Hadden ze bijna een kat in de zak gekocht. Een licentie kwam er alsnog, maar dan wel voor een aanzienlijk lagere prijs!
